Edukacja obywatelska przygotowuje młodego człowieka do bycia aktywną obywatelką czy obywatelem, który troszczy się o dobro wspólne. Uczy bycia krytycznym obserwatorem rzeczywistości, uważnym na własne potrzeby i problemy, ale także dostrzegającym je w zróżnicowanych i złożonych społecznościach, które wszyscy współtworzymy. Przygotowuje do wyciągania wniosków i udziału w rozmowie o sprawach publicznych, uczy współpracy i daje odwagę do działania – w małej i dużej skali.
Podstawą edukacji obywatelskiej powinno być autentyczne doświadczenie wpływu na rzeczywistość, dzięki któremu uczniowie i uczennice będą budować poczucie własnej wartości i sprawczości. Edukacja obywatelska pozwala poznawać siebie w relacji z innymi w kontekście życia publicznego. Wspiera odkrywanie i rozumienie zjawisk i procesów społecznych we wspólnotach lokalnych, regionalnych, krajowych, europejskich i globalnych.
Dobrze prowadzona edukacja obywatelska rozwija znajomość zasad funkcjonowania demokratycznego państwa i społeczeństwa obywatelskiego. Pozwala zrozumieć źródła tych zasad i konsekwencje ich stosowania lub naruszania w życiu codziennym. Tym samym motywuje do interesowania się sprawami publicznymi, obniża ryzyko polaryzacji społeczeństwa, zwiększa poziom partycypacji i współdziałania. Stanowi podwalinę do wzmacniania kultury obywatelskiej i politycznej.
Postulujemy zatem, by ten obszar edukacyjny został uwzględniony na wszystkich etapach edukacyjnych – od przedszkola i edukacji wczesnoszkolnej aż do ukończenia nauki. Istniejący od 35 lat przedmiot „wiedza o społeczeństwie” oraz „edukacja obywatelska” jako nowy przedmiot w programach szkół ponadpodstawowych mogą, a nawet powinny stanowić integralną część tego obszaru nauczania. Kluczowym elementem całościowo pojmowanej edukacji obywatelskiej jest jednak uwzględnienie zasad demokracji, partycypacji i współpracy w codziennym życiu szkoły, w komunikacji i relacjach z uczniami i uczennicami oraz ich rodzicami, a także w funkcjonowaniu samorządu uczniowskiego w klasach i całej szkole.